Şiirler

BEN BİR EYLÜL SEN HAZİRAN
Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar
Neydi o bir zamanlar
Sevmişliğim, sevilmişliğim
O heyheyler, o delişmenlikler neydi
Ne bu kadere boyun eğmişliğim
Ne bu acıdan korlaşan yürek
Ne bu kurumuş nehir; gözyaşım
Önümdeki dizboyu karanlıklar da ne
Ne bu ardımdaki kül yığını; elli yaşım
Beni kötü yakaladın haziran
Gamlı, yıkık eylül sonuma
Bir ilkyaz tazeliği getirdin
Masmavi göğünle
Cana can katan güneşinle
Pırıl pırıl engin denizinle girdin içime
Çiçekler açtı dokunduğun
Çimler büyüdü yürüdüğün
Ve güller katmer katmer oldu güldüğün yerde
Başımda senin kuşların kanat çırpıyor şimdi
Oldurduğun yemişlerin ağırlığından
Dallarım yere değiyor
Güneşi batmadan saçlarının
Bir dolunay doğuyor bakışlarından
Gün boyu senden bir meltem esiyor yanan alnıma
Uykusuz gecelerim seninle apaydınlık
Başım dönüyor, off başım dönüyor yaşamaktan
Ölebilirim artık
Ölme diyorsan; gitme kal öyleyse
Sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma
Baksana; parmak uçlarım ateş
Lavlar fışkırıyor gözbebeklerimden
Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalım onüçüncü aylara
Ben bir eylül, sen haziran.
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

Bu Memleket Bizim
Dört nala gelip uzak Asya`dan
Akdeniz`e bir kısrak başı gibi uzanan
Bu memleket bizim..

Kapansın el kapıları,
Bir daha açılmasın
Yok edin insanın insana kulluğunu,
Bu davet bizim...

Bilekler kan içinde dişler kenetli
Bilekler kan içinde ayaklar çıplak
Ve ipek bir halıya benzeyen toprak
Bu cehennem, bu cennet bizim...

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine
Bu hasret bizim... Nazım Hikmet

anlasana beni,
pişmanım işte
suskun kalan dilim için.
içimde kanarken hasret sancısı yarası
özledim diyemeyen dilimden ötürü
bağışla beni.
içimde kaldı gidişinle herşey,anlatamadım.
gidince hasretin büyüdü bende
imkansızlıklar azdı durdu yüreğimde
kırıpta kendimi
dön artık,gel diyemedim.
yüreğinin ızdırabını görüpte
sarılmaya çekinen kollarım için
pişmanım şimdi,bağışla beni.
dillenmez bir kalp var ki bende
şaka misali sevgimi gösterdim sana.
kimbilir belkide kırdım zamanla.
içimde düğümlenip kaldı harşey.
yüreğime söz geçirip anlatamadım.
seninle geçen her dakika
süzülen yaşlar içinde tek neşe
damlası gibi.......
anlasana,canım
pişmanım.
çıkarıp yüreğimi orada sen varsın
diyemediğim için.
bağışla beni,
al! işte
yüreğim senin,sana ait
diyemediğim için.....

boşuna gizleme duygularını,
gözlerin gerçeği haykıruyor,
bahse girerim.
sen bana alıştın,benden de beter,
ellerin arıtor,yüreğin yanıyor
bahse girerim.
istediğin kadar inkar et,uzaklaş benden,
bensiz olamazsın bahse girerim.
gözlerin alışık,sözlerin alışık,
beni arar durursun bahse girerim.
dilin sussada yüreğin çırpınır
iki kelime için.
çağlayan bir nehir gibisin
bahse girerim.
bazen buğulanır gözlerin,dalar gidersin,
o an beni düşündüğüne bahse girerim.
sen benden ben senden bir parça
söküp atman imkansız bahse girerim.
ayrılığı düşünme sakın,zor gelir sana
uzak duramaz,gelirsin bahse girerim.
kendine kızma içinden sakın
bu tutsaklık kırılmaz bahse girerim.
kelimeler zincire vurulmuş,suskun kalsada
sen bana tutsak,ben sana tutsak
bahse girerim.......

dön artık,
sorsan asırlardın bu bekleyişim.
zaman mefhumunu yitirmiş gibiyim....
beklemekten yoruldum
yoruldum,
senli anıları beslemekten,
umut etmekten,
umuda umut eklemekten.....
yüregim üşüdü sıcaklığını özlüyor şimdi.
hatıralar asılı kalmış,dön diye seni bekliyor.
sen gelince canlanacak herşey,
tüm duygular.
gem vurulmayacak sevgilere,sevgi sözcüklerine,
sanki gitmemiş gibi......
yarım kalmış yüreğimdeki vuruşlar
sensiz zamanlarda,
şimdi gülümseyişim,sevincim, herşeyim yarım
nefes alışım bile tam değil sensiz.
sen gideli uykuya hasret
senli düşüncelere düşman....
her uyanışımda yokluğunu duymaktan
özlemlerle savaşmaktan tükendim artık,
gel artık.....
......................
ister şafakla beraber çal kapımı,
ister gün ışığıyla süzül penceremden
ister yağmur damlasıyla gel yüreğime süzülen.
nasıl istersen,nasıl olursa olsun dönüşün
ben hep aynı yerdeyim....
bıraktığın yerde,aynı özlemle....
dön artık,özledim....

ben seni sevmeye asırlardır hazırım



neydi beni suskuna çeviren yanında
söyleyecek onca şey varken.
oysa,oysa istediğim çok şey değildi
sevgine tutunabilmek,duyumsamak
hissedebilmekti tüm arzum..
o sevgiye aç,sevgiye muhtaç yüreğimle
sevginin o küçük vuruşlarını duyabilmek
sevdiğim kadar sevildiğime inanabilmekti
istediğim...
nasılki,duygularım tümden sendi
nasılki arayıp görmek için bahaneler
yaratıyorsam içimde
nasılki özlem duyuyorsam sana sonsuz
engel tanımayan..
beni öyle sev isteğindeydim.
oysa şimdi o belirsiz sevgiyi yaşıyorum
ne benimsin diyorum,ne vazgeçebiliyorum...
bir tutkusun biliyorum.
yinede çelişkiler arasında gidip geliyorum.
neresindeyin o sevginin,
hem öyle yakın,hem kilometrelerce uzak gibisin.
kelimelere vurulmamış bir şeyler var biliyorum.
bekliyorum.......
...bir yanda güvensizliğim,korkularım
elimdeyse o küçüçük yürek vuruşlarım.
......keşke,keşke şu gecenin bir yarısı,
yanımda yanıbaşımda olsaydın,olabilseydin,
al yüreğimi diyebilseydim,
tüm çelişkilerden,şüphelerden arınmış
oradaki seni gösterebilseydim sana...
.... yüreğimdeki ürkekliği bir kenara atıp,
yüreğimin o son perdesine kadar haykırabilseydim
'aslında,aslında ben seni sevmeye asırlardır hazırım' diye.

bir uçurumun kenarında duygularım
darağacında sallandı sallanacaklar.
ya seni tümden yaşayacağım delice,
yahut tümden yokedeceğim
kaybedeceğim....
ya mutluluğu sunacaksın,yahut
acılarıma bir yenisi eklenecek sayende,
sensiz bırakacağım kendimi,
şimdi zamana bıraktım herşeyi....

ben hiç bir zaman seni
bu denli aramadım,bu denli
özlemedim...
yanımdaydın ne çare
içimdeki sevgiyi farkedemedim.
uykusuz saatleri seninle bölüştüm,
zor zamanların gündüzüydün sen
şimdi farkettim.
bak işte gidiyorsun,yüreğimi kırıpta
gitme,kal diyemedim...

sendin
katran gecelere beni mahkum kılan
sendin
kara buluta dantel ördüren
topal düşüncelerime baston.
sendin
habersiz olduğum heyecanı bana tattıran
sendin yine
yüreğime özlemi bırakıp giden
sendin
hayaliyle başbaşa uykumu bölüştüğüm
sendin
karamsar düşünceleri yüreğime eken
sendin
çelişkileri yağmur misali yüreğime
bırakıp giden...
ve sendin
isimsiz,belirsiz bir aşk tarlasında
beni bırakıp giden....





(aslının efenin günlüğünü okuduktan sonraki duygularına ithafen)

mesafelere yenik gibiyken her şey
bu kadar uzakken aşk
yitik sevgilerin soluğunu yokluğunla sildim
örselenmiş anılardan seni buldum
geçte olsa....
sende yoksun ya...
özlemin yorgunluğu oturuyor
dizlerime,gözlerime
içimdeki her duygu seni arıyor istemesemde,
huzursuzluğum artıyor gün begün
üşümüş sözçükler sarıyor dudaklarımı
herkes den bir haber bekleyişim boşuna
düşüncelerim ne senden uzakta,nede senli
cam kırıklarının üzerinde yürüyor gibiyim
içimde bir yerler acıyor,bakamıyorum
korkuyorum ,seni bulmaktan,sana akmaktan
uykularımdan umutsuz ayrılıp
özlemle günü tamamlamak zor artık
senli anıları didikleyip durmaktan yoruldum bilesin.
nasılda senmişim meğer,
dön artık bekliyorum bilesin.